Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Δέκατος τρίτος μάρτυρας κατηγορίας.


Εκτενέστατος λόγος γίνεται από τον μάρτυρα κατηγορίας π. Γεώργιο Σουλιώτη αρχιερατικό επίτροπο, τις καταθέσεις του οποίου δημοσιεύω κατωτέρω, κυρίως δια το ότι έλεγα τους προϊσταμένους των Ιερών Ναών της μητροπόλεως Ν. Ιωνίας κλέφτες και ανήθικους κατ` αυτόν.

Δια την κατηγορία αυτή απαντώ ότι: α) ουδέποτε ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον μου από κάποιον κληρικό της μητροπόλεως Ν. Ιωνίας,   ουδέποτε εκλήθηκα από κάποια ανακριτική Αρχή εκκλησιαστική η κρατική να καταθέσω τυχόν στοιχεία εναντίον κληρικών ότι κλέπτουν από τα χρήματα της Εκκλησίας, β) ο ίδιος ο π. Γεώργιος Σουλιώτης και ο μητροπολίτης κατηγόρησαν ιερείς προϊσταμένους Ναών και λαϊκούς εργαζομένους εις τα Ιδρύματα της μητροπόλεως ως κλέπτες χωρίς όμως να τολμήσουν περαιτέρω ενέργειες. Επ` αυτού υπενθυμίζω ότι την πρώτη που κατηγόρησαν οι ανωτέρω για κατάχρηση χρημάτων το έτος 1994 ήτο η προϊσταμένη του γηροκομείου (κ. Β.) ‘’ΚΑΠΗ Παναγία Ελεούσα’’ Ν. Ιωνίας την οποία και απέλυσαν χωρίς καμία άλλη επίπτωση.

 Αμέσως μετά την αποχώρηση της κατηγορηθείσης προϊσταμένης (κ. Β), ο μητροπολίτης Κων/νος και ο π. Γεώργιος τοποθέτησαν προϊσταμένη του ως άνω ‘’ΚΑΠΗ’’ γηροκομείου την κ. Α.Φ. την οποία και εγνώριζαν προ πολλών ετών. Το έτος 1998 συνέβη το εξής γεγονός. Η κ. Α.Φ. κατέθεσε μήνυση εναντίον α) της κ. Φ.Τ. και β) του π. Γεωργίου Σουλιώτη διότι μετά τη θεία λειτουργία του Ι. Ναού Αγίας Ευφημίας Ν. Χαλκηδόνας εις τον οποίο προϊστάμενος είναι ο π. Γεώργιος, η κ. Φ.Τ. διέδωσε εναντίος της την συκοφαντία ότι όταν εργαζόταν εις το γηροκομείο ‘’έκανε ατασθαλίες στο ίδρυμα και ότι καταχράστηκε 10.000.000 δρχ. από αυτό και ως εκ τούτου την απέλυσαν. Οι συκοφαντίες αυτές περιήλθαν σε γνώση πολλών συνεκκλησιαζομένων κυρίων οπότε έφτασαν εις τα αυτιά της κ. Α.Φ. η οποία ζήτησε εξηγήσεις από την κ. Φ.Τ. η οποία απήντησε ότι τις άκουσε από τον Παπαγιώργη.

Γιατί όμως ήρθε σε ρίξει η κ. Α.Φ. με τον π. Γεώργιο Σουλιώτη με αποτέλεσμα να απολυθεί; Δια τον εξής λόγο. Κάθε μήνα ο ταχυδρόμος πήγαινε εις το γηροκομείο τις συντάξεις των ηλικιωμένων. Τα χρηματικά ποσά τα εισέπραττε η κ. Α.Φ. υπογράφοντας εις τον ταχυδρόμο τη σχετική απόδειξη. Ο υιός της, Ιατρός, της εζήτησε  να απαιτήσει από τον π. Γεώργιο Σουλιώτη να της υπογράψει ότι του παραδίδει το χρηματικό ποσόν των συντάξεων, διότι μετά την παραλαβή των χρημάτων από τον ταχυδρόμο υπ` αυτής πήγαινε ο π. Γεώργιος εις το γηροκομείο και παρελάμβανε τα χρήματα των συντάξεων χωρίς κανένα στοιχείο ότι παραλαμβάνει από την κ. Α.Φ. τα ως άνω ποσά.

Εις το απολογητικό του υπόμνημα ο π. Γεώργιος προκειμένου να αποποιηθεί της ως άνω κατηγορίας, αναφέρει επί λέξει: «...ουδέποτε είπα οτιδήποτε το οποίο θα μπορούσε να θίξει την τιμή η την υπόληψη της κ. Α.Φ., το οποίο και ανακοίνωσα στην κ. Φ.Τ...», «...Τόσο η μηνύτρια κ. Α.Φ. όσο και η μάρτυς της κ. Α.Φ. αλλά και η συγκατηγορούμενή μου με την παρούσα μήνυση κ. Φ.Τ. είναι ενορίτισσες τακτικά εκκλησιαζόμενες και ενεργά μέλη...».     

Αποτέλεσμα της μηνύσεως αυτής ήταν να απαλλαγεί δια Βουλεύματος ο π. Γεώργιος Σουλιώτης και να παραπεμφθεί σε δίκη η κ. Φ. Τ., η οποία διέδωσε αυτή την κατηγορία που άκουσε από τον π. Γεώργιο κατά τον ισχυρισμό της μηνύτριας. Στη συνέχεια εις το ακροατήριο ο Πρόεδρος του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών και ο Εισαγγελέας του ιδίου δικαστηρίου της έδρας επέβαλαν στην κατηγορουμένη κ. Φ.Τ. να ζητήσει ΣΥΓΝΩΜΗ, από την μηνύτρια Α.Φ., όπερ και έπραξε. Αυτή ήταν η έκβαση της ως άνω υποθέσεως. Δηλαδή κανένα στοιχείο δεν κατέθεσε εις το δικαστήριο ο π. Γεώργιος ότι η κ. Α.Φ. καταχράστηκε τα 10.000.000 δρχ.. Αντιθέτως ενέπλεξε σε δικαστικές διαμάχες τις ως άνω δυο κυρίες το εγκώμιο το οποίο εκθέτη εις το απολογητικό του υπόμνημα.

Μια άλλη περίπτωση παρομοίας περιπτώσεως κατηγορίας του έτους 1994, είναι εναντίον του προϊσταμένου του ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Ν. Ιωνίας δια το ποσόν των 5.000.000 δρχ.. Στην περίπτωση αυτή κατήγοροι ήταν ο μητροπολίτης και ο π. Γεώργιος Σουλιώτης. Αποτέλεσμα και αυτής της υποθέσεως ήταν να αποχωρήσει με λευκό απολυτήριο από τη μητρόπολη Ν. Ιωνίας προς άλλη μητρόπολη ο ιερεύς και προϊστάμενος του ως άνω Ναού χωρίς καμία άλλη επίπτωση.

Σε άλλη περίπτωση παρομοίας περιπτώσεως κατηγορίας εναντίον του αρχ. και προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Ν. Ιωνίας π. Μ.Θ. υπό του μητροπολίτου και του π. Γεωργίου Σουλιώτη, αναφέρω λεπτομερώς τον εκβιασμό του π. Μ.Θ. υπό των προϊσταμένων του (βλ. δημοσίευση της 15/3/2016 με ΘΕΜΑ: Εμπαθειών και δολοπλοκιών συνέχεια).

Δια την συγκεκριμένη κατηγορία ότι εκ των πρώτων που κατηγόρησα ως δήθεν καταχραστή χρημάτων του ευαγούς ταμείου της μητροπόλεως είναι ο τότε αρχιερατικός επίτροπος αρχ. Γεννάδιος Μουχταράκης. Δια την περίπτωση αυτή αναφέρω τα κάτωθι:  Ο π. Γεώργιος με κατηγόρησε προφορικώς στον π. Γεννάδιο πριν καταθέσει ο π. Γεννάδιος εις τον ανακριτή π. Β.Θ, ότι τον αποκαλούσα δήθεν κλέφτη. Με την παρέλευση ενός μηνός περίπου ο π. Γεννάδιος δια τηλεφώνου με εκάλεσε εις την οικίαν του όπου και επήγα. Μόλις μου άνοιξε την πόρτα αμέσως με έβρισε και με οδήγησε στην κουζίνα. Εκεί εγώ έκπληκτος τον ρώτησα να μου πει τον λόγο δια τον οποίον με έβρισε. Εκείνος μου είπε: με είδες εσύ να κλέβω χρήματα από τη μητρόπολη και πως έκανες παρέα με έναν κλέφτη παπά; Έκανα το σταυρό μου και προς στιγμήν δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη.

Του είπα έκπληκτος. Ποιος λέει αυτά τα πράγματα. Και μου απήντησε: «ο π. Γεώργιος μου είπε ότι με λες κλέφτη». Του είπα. Τι είναι αυτά που λες και μου απήντησε: «το καταθέτει και ενόρκως εις τον ανακριτή π. Β.Θ». Του απήντησα. Δεν πήρα εις χείρας μου τις καταθέσεις των μαρτύρων, όταν τις πάρω και διαβάσω την κατάθεσή του θα σου απαντήσω. Διευκρινίζω ότι: Στις 22/2/1999 κατέθεσε ο π. Γεννάδιος (βλ. δημοσίευση της 13/5/2017 με ΘΕΜΑ         : Δέκατος μάρτυρας κατηγορίας),  και την επομένη 23/2/1999 κατέθεσε ο π. Γεώργιος. Είναι προφανές ότι, ο π. Γεώργιος έμαθε ότι ο π. Γεννάδιος δεν πείστηκε δια την κατηγορία αυτή και δεν κατέθεσε εναντίον μου. Την επομένη ημέρα μη μπορώντας ο π. Γεώργιος να πάρει πίσω τα λόγια που είχε πει στον π. Γεννάδιο το κατέθεσε ενόρκως, με το σκεπτικό ότι στη συνέχεια θα παρέπεμπε ο μητροπολίτης την υπόθεσή μου εις το Τριμελές Υπηρεσιακό Συμβούλιο της Ι. Συνόδου. Τότε ο π. Γεννάδιος θα επείθετο και θα εστρέφετο εναντίον μου, ώστε ο π. Γεώργιος με τον τρόπο αυτό να φανεί ειλικρινείς.    

Πράγματι όταν πήρα και διάβασα την κατάθεση του π. Γεωργίου Σουλιώτη στον ανακριτή π. Β.Θ., αμέσως πήρα τηλέφωνο τον π. Γεννάδιο και του ζήτησα να συναντηθούμε. Η συνάντηση έγινε στο πνευματικό κέντρο της Αγίας Τριάδος, αναγερθέν από τον ίδιον μετά την παραίτησή του από τη θέση του αρχιερατικού επιτρόπου σκοπίμως. Ο π. Γεννάδιος είχε πλέον των 30.000.000 δραχμών εις το ταμείον του Ναού από δωρεά επιφανούς επιχειρηματία της ενορίας, τα οποία δεν ήθελε να τα αφήσει σε μετρητά. Εκεί του έλεγα συγκεκριμένα πράγματα δια το βιβλίο του ευαγούς ταμείου της μητροπόλεως. Με διέκοψε και μου  είπε, σταμάτα. Αυτοί με λένε κλέφτη. Του ζήτησα να έρθει στη μητρόπολη και να εξηγηθεί με τον π. Γεώργιο Σουλιώτη. Πράγματι την επομένη ήρθε στη μητρόπολη και παρουσία μου έβρισε τον π. Γεώργιο λέγοντάς του: «...δεν πιστεύεις σε τίποτα; Εσύ με λες κλέφτη και όχι ο Γρηγόρης, μου είπε συγκεκριμένα πράγματα δια την Κομοτηνή ο Γρηγόρης διότι εσύ του έδειξες το βιβλίο του ευαγούς ταμείου της μητροπόλεως λέγοντάς του για να δούμε τι χρήματα έπαιρνε ο Γεννάδιος για το ταξίδι του μακαριστού ΤΙΜΟΘΕΟΥ στην Κομοτηνή». Με την παρέλευση οκτώ μηνών από την πρώτη του κατάθεση ο π. Γεώργιος κατέθεσε εις τον δεύτερο ανακριτή της Ιερέας Συνόδου Γ.Π., επί λέξει: «απ` ότι πληροφορήθην από τον π. Γεννάδιο πρόσφατα με είχε διαβάλλει ότι τον κατηγορούσα (τον π. Γεννάδιο) ως κλέφτη, πράγμα που έκανε ο ίδιος και τον είχα μαλώσει».  

Σε άλλο σημείο της ιδίας υποθέσεως ο π. Γεώργιος Σουλιώτης προσπάθησε ανεπιτυχώς να πείσει τον ιερέα και γραφέα της μητροπόλεως π. Λ.Σ. ότι αποκάλυπτα ύποπτα γεγονότα εναντίον του π. Λ.Σ. στην ιερατική Σχολή της Τήνου όπου εν γνώσει του μακαριστού μητροπολίτου ΤΙΜΟΘΕΟΥ σπουδάζαμε. Ούτε ο π. Λ.Σ. πείστηκε δια την εις βάρος μου κατηγορία και δεν καταφέρθηκε εναντίον μου εις τας καταθέσεις του (βλ. δημοσίευση της 16/5/2017 με ΘΕΜΑ: Ενδέκατος μάρτυρας κατηγορίας).     

Δια την κατηγορία ότι χαστούκισα ένα παιδί μέσα στο Ιερό είναι ψευδέστατο. Δεν καταθέτει τέτοιο περιστατικό το ίδιο το παιδί (εν καιρώ θα δημοσιοποιήσω την κατάθεσή του), ούτε ο συνοδός του αρχιμ. Α.Σ. (βλ. δημοσίευση της 7/2/2017 με ΘΕΜΑ: Τέταρτος μάρτυρας κατηγορίας). Είναι προφανές ότι ο π. Γεώργιος προκειμένου να με ενοχοποιήσει έμπλεξε τα ψέματα. Δια την υπόθεση του χαστουκιού αναφέρεται ο μάρτυς Π.Ρ. ότι εκείνος εχαστούκισε εμένα (Σταμούλη), μέσα εις το ιερό (βλ. δημοσίευση της 21/2/2017 με ΘΕΜΑ: Όγδοος μάρτυρας κατηγορίας).

Εν κατακλείδι αναφέρω ότι: Το έτος 1994 και τον μήνα Μάιο ο π. Γεώργιος Σουλιώτης τοποθετήθηκε Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος στη μητρόπολη Ν. Ιωνίας καθώς επίσης ο μητροπολίτης Κων/νος του ανέθεσε τη διεύθυνση όλων των ιδρυμάτων της μητροπόλεως. Εις το ΦΕΚ 848/β’/2-9-1974 έχει δημοσιευθεί ο Κανονισμός του Ιδρύματος «Καλός Σαμαρείτης Ν. Φιλαδελφείας» όπου εις το άρθρον 7 αναφέρει τας εξής δια τον διευθυντή του ιδρύματος: «Τα καθήκοντα του Διευθυντού δύνανται ν` ανατίθενται εις ένα των Εφημερίων της Ενορίας, κατά την κρίσιν του Προέδρου». Ο π. Γεώργιος δεν ήτο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Ν. Φιλ/φείας ώστε να έχει το δικαίωμα να είναι ο διευθυντής του ιδρύματος, ήτο εφημέριος και προϊστάμενος (μετά την εκλογή του κ. Κων/νου), εις τον Ιερό Ναό Αγίας Ευφημίας Ν. Χαλκηδόνας.

Επίσης ο αδελφός του Ν.Σ. την κατάθεση του οποίου δημοσιεύω κατωτέρω, υδραυλικός εις το επάγγελμα ανέλαβε όλες τις εργασίας της μητροπόλεως συμπεριλαμβανομένων και των ιδρυμάτων της. Οι δυο ανωτέρω αδελφοί μετά την ενασχόλησή τους εις την μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, ο μεν π. Γεώργιος απέκτησε οικόπεδο και τελειοποίησε μέχρι το έτος 1999 τριώροφη οικοδομή, ο δε αδελφός του τελειοποίησε την εξοχική του βίλα εις τον Μαραθώνα και απέκτησε ένα μαγαζί. Την ανωτέρω περιουσία οι δυο αδελφοί δεν την είχαν πριν την ενασχόλησή τους με την μητρόπολη.

Επισημαίνω επίσης ότι ο π. Γεώργιος Σουλιώτης πέραν του κανονικού του μισθού ελάμβανε από το λογιστήριο της μητροπόλεως 440€ μηνιαίως δια την ιδιότητά του ως αρχιερατικού επιτρόπου, σύμφωνα με την 4428/11-1-2002 απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Ενδεχομένως το επιμίσθιο των 440€ να ήτο αρκετό ώστε το έτος 1995 να αγοράσει το οικόπεδο και να το ανεγείρει. 

Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι ο μητροπολίτης Κων/νος κατά την επίμαχη περίοδο 1994-2005, απέσπασε παρανόμως το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής και το κατάστημα στην είσοδο του μητροπολιτικού μεγάρου, από τον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Ν. Ιωνίας και τα έσοδα τα εισέπραττε η μητρόπολη και όχι ο Ναός κατά τον απαράβατο όρο της Διαθήκης (βλ. δημοσίευση της 19/2/2017 με ΘΕΜΑ: Έβδομος μάρτυρας κατηγορίας).              

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ
τέως οδηγός Ιεράς Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας.








Στοιχεία Μάρτυρος

Ονοματεπώνυμον: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σουλιώτης

Επάγγελμα: Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας & Φιλ/φείας και προϊστ. Ι. Ναού Αγίας Ευφημίας Ν. Χαλκιδόνος

Δ/νση κατοικίας: Αγ. Φ.   Ίλιον   Ετών: 54.

Ερώτησις: Διαβεβαιοίς εις την Ιερωσύνην σου ότι θα πης την αλήθειαν και μόνον αυτήν;

Απάντησις: Ναι διαβεβαιώ.

Ερώτησις: Γνωρίζεις εάν ο Γρηγόριος Σταμούλης κλητήρας της Ιεράς Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας & Φιλ/φείας επιδεικνύει ασέβειαν προς την Αγίαν ημών Εκκλησίαν και τους λειτουργούς Αυτής, εκτοξεύει διαφόρους κατηγορίας εναντίον αυτών και δη κατά του προϊσταμένου του Μητροπολίτου κκ. Κωνσταντίνου;

Απάντησις: Εκ της θέσεως του Γεν. Αρχ/κού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως που κατέχω, έχω πλήρη εικόνα περί του ανθρώπου αυτού δια την ασέβειάν του, ανειληκρίνειάν του τον συκοφαντικόν του χαρακτήρα. Πολλές φορές εμένα προσωπικά με επλησίαζε και μου συκοφαντούσε ορισμένους κληρικούς της Μητροπόλεως δια ανάρμοστον ηθικήν συμπεριφοράν και περισσότερον τους Διακόνους που εκάστοτε είχε κοντά του ο Δεσπότης.

Άλλους κληρικούς τους προϊσταμένους των Ναών χαρακτήριζε κλέφτες και καταχραστές των χρημάτων των Ι. Ναών. Εκ των πρώτων που μου κατηγόρησε ήταν ο πρώην Γεν. Αρχ/κός Επίτροπος της Μητροπόλεως π. ‘’Γεννάδιος Μουχταράκης’’ που προσωπικά μου εζήτησε να δη το ταμείον του Ευαγούς Ιδρύματος τι χρήματα κατέγραφε και ειδικά όταν ο Μακαριστός Μητροπολίτης μετέβαινε εκτός έδρας, καθώς και τον λογιστήν της Μητροπόλεως τον Κύριον Κυριαζή Κυριαζή ότι καταχράτο τα χρήματα της Μητροπόλεως και τα διανέμει όπως αυτός θέλει. Ως προς την συμπεριφοράν του προς τον Σεβασμιότατον Μητροπολίτη είναι απρεπέστατη και αγενέστατη και ανάρμοστος δια εκκλησιαστικόν υπάλληλον. Τον προσφωνεί ‘’Αυτός ο Φαραντάτος’’ αυτό λέγει πολλά. Εγώ πολλές φορές προσωπικά τον επετίμησα και του συνέστησα να μην ασχολείται με τους Ιερείς της Μητροπόλεως διότι δεν έχει καμμίαν αρμοδιότητα και η θέσις του είναι άλλη μέσα εις την Μητρόπολιν. Λόγω της καθ` όλης αυτής συμπεριφοράς του, τον πρώτο καιρόν από της ενθρονίσεως του Σεβασμιωτάτου ο Μητροπολίτης μας εκάλεσε την αδελφήν του εις το Γραφείον και παρουσία εμού, την συνεβούλευσε να του υποδείξη να συμπεριφέρεται όπως αρμόζει σε εκκλησιαστικόν υπάλληλον και να μην ασχολείται με τίποτε άλλο παρά με την εργασίαν του, διότι η συμπεριφορά του δεν ήτο καθ` όλου καλή τόσον προς τον Σεβασμιώτατον όσο και εις τους άλλους κληρικούς. Εγώ δε στον εσπερινό της Αγίας Τριάδος το έτος 1994 όταν εχαστούκησε μέσα εις το Ιερόν Βήμα Ιεροσπουδαστήν και νυν Διάκονον τις Ιεράς Αρχ/πής Αθηνών, βλέποντάς τον εγώ να κλαίη τον επετίμησα δρυμίτατα είχε δε και το σθένος να διώχνει το παιδί από την Εκκλησίαν. Αυτό το περιστατικό μετά από ένα χρόνο αν θυμούμαι καλώς στην εορτή του Αγίου Φανουρίου, επίσκοπος της Αρχ/πής Αθηνών με ρώτησε αν είμουν όντως μπροστά και μου απεκάλυψε ποίος ήταν ο λόγος που ο κ. Σταμούλης εχαστούκησε το παιδί. Μέσα δε εις το Γραφείον του Λογιστηρίου της Ι. Μητροπόλεως (εξαπέλ) παρόντος και του λογιστού κατηγορούσε τον πατέρα Λ. πρώην Γραμματέα της Ι. Μητροπόλεως δια περιστατικά που δήθεν είχαν ζήσει εις την Ιερατικήν Σχολήν της Τήνου.

Ερώτησις: γνωρίζεις ότι ψευδόρκησε κατά διαταχθείσαν ανάκρισιν κατά κληρικών της Ι. Μητροπόλεως;

Απάντησις: Εγώ προσωπικά δεν είμουν παρών στα γεγονότα που συνέβησαν, αλλά από πληροφορίες άλλων κληρικών της Ι. Μητροπόλεως που ήσαν παρόντες στοιχειοθετούν ότι ο Γρηγόριος Σταμούλης ήταν παρών και ήκουσε το τι ειπώθη πράγμα που απέκρυψε. Όταν δε επληροφορήθη ότι εκλήθη να καταθέση σαν μάρτυρας με ασεβέστατον τρόπον μου επετέθη λέγοντάς μου ότι τι δουλειά έχει αυτός να τον μπλέξουμε με τους παπάδες και που το είδαμε γραμμένο να μπλέκουν λαϊκούς υπαλλήλους σε τέτοιου είδους θέματα. Όταν εις το γκαράζ του είπα ότι αφού δεν ήθελες να μπλέξης γιατί πήγες στο σπίτι του Α. και τον ενημέρωσες για τα όσα σου είπε ο Δεσπότης; Τότε εξαπέλυσε μύδρους κατά του Α. και είπε «αυτός ξέρει μόνο...», ντρέπομαι να αναφέρω τη φράση.

Ερώτησις: Γνωρίζεις ότι η στάση και η συμπεριφορά του εντός των Γραφείων της Μητροπόλεως είναι ασεβείς και προκλητική;

Απάντησις: Από τότε που εγκατέλειψε τη θέση του από το Γραφείο του κλητήρος, ευρίσκεται πότε εις το Γραφείον του Λογιστού πότε εις το Γραφείον της Γραμματείας, τον τελευταίο δε καιρόν μονίμως εις το Γραφείον της Γραμματείας. Παίρνει μια καρέκλα τη βάζει στο παράθυρο και κάθεται με ανοιχτά τα σκέλη η σταυροπόδι, κάνοντας ότι διαβάζει και η μπαίνουμε η βγαίνουμε στο Γραφείο και ειδικά ο Σεβασμιώτατος δεν δίνει καμμίαν σημασίαν.

Ερώτησις: Γνωρίζεις ότι εγκατέλειψε τη θέση του ως κλητήρας έξωθι των Γραφείων της Ι. Μητροπόλεως, απουσιάζει αυθαιρέτως εκ της υπηρεσίας του, δεν εκτελεί τας διαταγάς και τας εντολάς της προϊσταμένης του Αρχής και γενικά εκτελεί πλημμελώς τα καθήκοντά του;

Απάντησις: Πολλές φορές τον εχάναμε από την αρχή που είμαι στην Μητρόπολιν, λέγοντας ότι πάει στο Ταχυδρομείο, εγώ προσωπικώς μια φορά που έτυχε εγώ να φύγω από το Γραφείο μου και να πάω στο Ίδρυμα «ο Καλός Σαμαρείτης» τον συνήντησα στα φανάρια του Βλάχου ενώ ήξερα ότι είχε φύγει να πάη στο Ταχυδρομείο και σε παρατήρησή μου, μου είπε ότι είχε πάει σε δουλειά δική του. Στον προθάλαμο των Γραφείων της Μητροπόλεως είχε καθορισθή η θέση του διότι δεν υπήρχε άλλος χώρος καταλληλότερος διότι τα Γραφεία ήσαν κατειλημένα εκτός του Γραφείου του Αρχείου τις Ι. Μητροπόλεως που ήταν κλειδωμένο διότι το βρίσκαμε άνω κάτω. Την θέσιν αυτήν του κλητήρος ως και του οδηγού την εγκατέληψε μόνος του. Εγκατέληψε την θέσιν που εκάθητο αρκετόν καιρόν χωρίς να διαμαρτυρηθή ότι δεν ήταν κατάλληλη προφασιζόμενος εκ των υστέρων ότι εκρύωνε και ότι ήταν σε κίνδυνο από τους διαφόρους εισερχομένους εις την Μητρόπολιν. Όλως δε αυθαιρέτως επήρε ηλεκτρική σόμπα για να θερμαίνεται καίτοι εις την θέσιν αυτήν υπήρχε ηλεκτρικό θερμαντικόν σώμα κατάλληλον δια την θέρμανσιν του χώρου. Δια την αυθαιρεσίαν του αυτήν ο λογιστής ερώτησε τον Σεβασμιώτατον κι εμένα αν του είπαμε να αγοράση το σώμα αυτό διότι του είχε δώσει τα χρήματα. Όταν ο Δεσπότης τον ρώτησε με ποίαν εντολήν αγόρασε το σώμα, εκείνος αυθαδίασε με ασέβειαν. Από τότε άρχισε να κάθεται πότε στο Γραφείο του Λογιστού και πότε τις Γραμματείας και σε παρατήρησή μου ότι το Γραφείο του είναι εκεί μου απήντησε ότι εκεί δεν κάθεται ούτε πεθαμένος. Με τον ίδιο τρόπο εγκατέλειψε και την θέσιν του οδηγού αφού όταν γύρισε από την άδειάν του δεν ζήτησε  τα κλειδιά από τον Σεβασμιώτατο παρά μόνον την ώρα της αποχωρήσεώς του άνοιξε την πόρτα του Σεβασμιωτάτου και βάζοντας το κεφάλι του μέσα και λέγοντας «εγώ φεύγω» και αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Όταν δε του συνέστησα να πάη να ζητήση συγνώμην και να πάρη τα κλειδιά, άρχισε να μου κατηγορεί τον πατέρα Δημήτριο ότι κινεί αυτός το αυτοκίνητο.

Εγύριζε δε και την ενορία μου για να βρη μάρτυρες να του δώσουν στοιχεία εναντίον μου κατ` ομολογίαν της κ. Δ. Β. εις εμέ.

Ερώτησις: Έχεις άλλο τι να προσθέσης και γράμματα γνωρίζεις;

Απάντησις: Αυτή τι στιγμή δεν έχω άλλο τι να προσθέσω και γράμματα γνωρίζω. Επιφυλλάσσομαι του δικαιώματος να καταθέσω συμπληρωματικώς εάν θυμηθώ κάτι άλλο που να έχη σχέσιν με τις ως άνω κατηγορίες.

Αναγνωσθείσα η παρούσα κατάθεσις υπό του Ιερέως Ε. Κ. Γραμματέως προς τον Μάρτυρα υπογράφεται ως έπεται.                                   








Απ.: Τον έκτο κατ/νο γνωρίζω απλώς ο β’ κατ/νος είναι αδελφός μου, τους άλλους δεν γνωρίζω.

Απ.: Στις 4/12/1998 είχα πάει στην Μητρόπολη, για να εισπράξω ένα (1) τιμολόγιο για εργασία, μιας (1) οικίας, που νοικιάζει η Μητρόπολη. Ήταν ο μηνυτής κι είπα του λογιστή, ότι ''έχω πάρει υπογραφή από το Δεσπότη’’ κι πετάχτηκε ο μηνυτής κι είπε ‘’Ο Φαραντάτος έφερε το τσιφλίκι της μάνας του στην μητρόπολη κι κάνει ότι θέλει’’. Μπήκε ο β’ κατ/νος, του είπε ‘’γιατί φωνάζεις;’’ Κι είπε ‘’θα σας τακτοποιήσω’’  ‘’κλέφτες θα φέρω ορκωτούς λογιστές’’.